Nationaal Park Duinen van Texel
De verscheidenheid van de natuur op Texel heeft me verbaasd. Wat een schoonheid die te vinden is op één eiland. Het Nationaal Park Duinen van Texel is gelegen op het westelijk deel van Waddeneiland Texel. Dit natuurgebied loopt vanaf het zuidelijke puntje bij De Hors tot de noordpunt bij vuurtoren Eierland in De Cocksdorp. Reis in deze fotoblog mee naar hoge duinen, fijne zandstranden, dichtbegroeide bossen, kleurrijke heide en groene moerasgebieden.
Duingebied De Cocksdorp
We starten in het noorden bij vuurtoren Eierland in De Cocksdorp. Vanaf de vuurtoren heb je een prachtig uitzicht over de duinpannen en het uitgestrekte, gewaaierde zandstrand. Donkere, dreigende wolken pakken zich samen boven de Noordzee, dat een extra dimensie geeft aan de foto's.
Lees meer over de historie van vuurtoren Eierland: midweek in mei op stormachtig Texel.
De Slufter
Ten westen van het strand bij de vuurtoren ligt De Slufter. Dit natuurgebied staat in open verbinding met de zee, wat het zo bijzonder maakt. Twee keer per dag lopen de kreken bij vloed vol met zeewater. Het zoute water heeft geleid tot een bijzondere flora en fauna. In mei en juni bloeit er Engels gras met roze bloemen. In juli en augustus kleurt de Slufter paars vanwege het lamsoor dat in bloei staat.
De dag dat wij er zijn, in de eerste week van mei, wandelen we naar de open verbinding met de zee. We genieten van de prachtig hoge duinen met wuivend helmgras aan de westkant van De Slufter en waaien heerlijk uit.
Eenmaal terug op de Zanddijk ploffen we neer op een bankje en kloppen het zand uit onze schoenen. Nieuwsgierig naar De Slufter die paars kleurt besluit ik om nog een keer terug te keren naar Texel in de maand juli of augustus. Dan is het vast ook beter strandweer.
De Muy
De Zanddijk volgend komen we bij het volgende juweeltje: De Muy. We passeren een houten hek met een bord dat duidelijk maakt dat hier runderen grazen. De natuur ziet er hier compleet anders uit. Ik zie groen, drassig land met grazende runderen. Het waait hard en de wind is koud, maar de runderen hebben daar met hun dikke, harige vacht geen last van. Jaloers op hun warme vacht duik ik dieper weg in mijn jas met sjaal en trek mijn capuchon over mijn oren.
De parkwachter maakt zijn dagelijkse ronde en komt een kijkje nemen bij de runderen en hun kalfjes. We maken een praatje en leren dat de runderen Galloways zijn, oftewel Schotse Laaglanders. Wat zijn ze prachtig.
De Dennen en Fonteinsnol
Een stuk zuidelijker ter hoogte van strandpaal 15 ligt De Dennen met de uitkijktoren Fonteinsnol. De Dennen is een bosrijk gebied, aangeplant door Staatsbosbeheer in de periode tussen 1898 en 1921. Destijds een hele uitdaging omdat de grond op bepaalde plekken juist te droog of te nat was en men ook nog eens te maken had met zeewind. Deze wind vervoerde zoutdeeltjes uit zee, waardoor knoppen, naalden en bladeren uitdroogden. Vooral de bomen aan de westelijke rand, dichtbij zee hebben het zwaar te verduren. Staatsbosbeheer heeft aan de westelijke rand loofbomen geplant om de naaldbomen een natuurlijke buffer te geven. Loofbomen krijgen namelijk elk voorjaar nieuwe bladeren en twijgen, waardoor het zout minder invloed heeft. De bomen die in de luwte staan worden hoger, waardoor de bosrand van west naar oost schuin oploopt. Wandelend vanaf het strand bij paal 15 richting het bos, is deze natuurlijke buffer zichtbaar.
Vanaf de uitkijktoren Fonteinsnol aan de Rozendijk, kijk je over de verschillende soorten boomtoppen naar de zee. De naam Fonteinsnol komt van een hoge duin (nol), gelegen aan een waterbron (fontein). De dag dat wij er zijn waait het hard. Tijdens een wandeling door het bos horen we de wind door de boomtoppen boven ons razen. Wij lopen daarentegen heerlijk beschut zo laag bij de grond. Regelmatig zoeven mountainbikers voorbij. Voor de liefhebbers start vanaf de parkeerplaats het Turfveld een 8 kilometer lange mountainbikeroute door het bos.
Na de afwisseling van strand, duinen, heide, moeras en bos kom ik nog een laatste kleurrijke verrassing tegen. Vlakbij Den Hoorn staan de tulpenvelden volop in bloei. Het benadrukt voor mij nogmaals de prachtige verscheidenheid van Texel.
Wat is jouw favoriete natuurgebied op Texel?
