Canyoning op Corsica
Corsica is bij uitstek een eiland om kennis te maken met canyoning. Canyoning is een bergsport waarbij je al klauterend, zwemmend, klimmend, abseilend en springend een rivier of kloof volgt. Veel te spannend voor mij, maar ik heb me toch laten overhalen door man Jan, zus Froukje en zwager Roel. Achteraf ben ik dolblij dat ik me aan dit avontuur heb gewaagd, vanwege de unieke kennismaking met de indrukwekkende natuur van Corsica.
Canyoningtocht 'tres ludique' langs de rivier de Pulischellu
Vanaf Solenzara aan de zuid-oost kust van Corsica start de route de Bavella. Een prima toegankelijke asfaltweg, met de nodige spectaculaire bochten. Op ongeveer 10 km rijden landinwaarts ligt het startpunt van Corsica Forest, die meerdere canyoningtochten aanbieden. Wij hebben gekozen voor de tocht 'tres ludique' langs de rivier de Pulischellu. Vooraf werden we verzekerd van fun en voor elk niveau uitdaging. Na het ophalen van een wetsuit, schoenen, helm en klimgordel zijn we doorgereden naar een parkeerplaats, 3 km voorbij de Col de Larone. Onder begeleiding van een instructeur wandel en klauter je de weg langs bospaadjes en rotsen omhoog, naar het startpunt van het daadwerkelijke canyoning. Wetsuit en schoenen aan, klimgordel om, helm op en klaar voor een ijskoude douche onder de waterval. De tocht begint met een spectaculaire slide naar beneden. Je kan kiezen voor een harde, gemiddelde of 'zachte' afdaling. Het is na de eerste afdaling duidelijk dat we nu écht zijn begonnen. Pfff, best spannend vind ik het. Tegelijkertijd geeft het een enorme kick en giert de adrenaline door mijn lijf. Onze instructeur zet de toon door vanaf 12 meter hoogte met een achterwaartse salto naar beneden te springen. Gedurende de route kan je kiezen hoe hard en snel je wilt afdalen en vanaf welke hoogte je wil springen van de rotsen. Jan heeft zichzelf overtroffen en is vanaf 10 meter gesprongen, wat een held! Ik heb het bij 3,5 meter gehouden. Sommige afdalingen zijn extra spannend, want dan ga je achterstevoren en 'head first'. De eindklapper is spectaculair. Het is een natuurlijke grote waterglijbaan, waarin je achterwaarts gelanceerd wordt. Het water wordt bovenaan de rots met behulp van een zeil opgespaard. Vervolgens wordt het zeil verwijderd en stort je met water en al naar beneden. Voor mij te spannend. Zie het filmpje onderaan mijn blog voor een impressie van ons avontuur.
Tot rust komen bij rivier de Solenzara
Na de canyoningtocht rijden we naar de rivier de Solenzara, voor een lunch en een duik in het heldere water. Zittend op een rots kom ik tot rust en laat de indrukken van de ochtend op mij inwerken. Trots op mijzelf dat ik deze exposure heb aangedurfd kom ik tot de conclusie dat ik heb genoten van canyoning en het ultieme genieten van de natuur. In gedachten zie ik mijzelf langs de imposante rotspartijen naar beneden glijden, verbaas ik mij over de geuren, kleuren en vormen om mij heen en hebben we met zijn vieren ontzettend veel lol. Ik kijk terug op een ervaring, die ik zeker niet had willen missen. Met dank aan Jan, Froukje en Roel die me op sleeptouw hebben genomen en hebben aangemoedigd.
