Hollands herfstweer op het Grevelingenmeer
Het is begin november. De wind giert om het huis en de takken aan de bomen zwiepen driftig heen en weer. Kleurrijke herfstbladeren vliegen in het rond. Vanwege storm Ciarán is er code oranje afgegeven in de provincies grenzend aan de Noordzee. Met een dampende kop chocolademelk met slagroom in de hand zet ik de eerste letters op papier ter herinnering aan onze onstuimige herfstvakantie aan het Grevelingenmeer halverwege oktober. Een week vol zon, wind, watersport, Hollandse wolkenluchten, regenbogen en een zeehond.
Op zaterdag is het zonnig. De witte stapelwolken steken fel af tegen de cyaanblauwe lucht. De wind waait vrij krachtig vanuit het noordwesten. Vanaf ons huisje in Port Greve is dat ideaal voor windsurfen omdat de wind aanlandig is. Jamie en ik wandelen in de ochtend over de dijk naar Brouwershaven met zijn charmante haven, stadhuis met sierlijke gevel en de leuke surfshop Moana Six. Jan kan niet rustig inkomen met windsurfen maar moet vol aan de bak. Het waait vijf Beaufort en het is even wennen aan de golven.
Op zondag hangen er donkere wolken boven het meer en geven de witte schuimkoppen op het water de indicatie dat het flink waait. Zodra de zon doorbreekt verschijnt er een kleurrijke regenboog boven het meer. Nog geen minuut later slaat de regen tegen de ramen. Uiteindelijk wint de zon en trekt het regelmatig open. Het waait een dikke windkracht vijf en er zijn veel zeilboten op het water. Het is een heerlijke herfstsurfdag waarbij het weer de hele dag door verandert van zonnig naar bewolkt, een pittige regenbui, regenboog en dan weer zonnig. Het spreekwoord ‘niets is zo veranderlijk als het weer’ is vast op een herfstdag uitgevonden.
Het contrast op maandag kan niet groter zijn. Het is windstil en het water is spiegelglad. Het wolkendek reflecteert op het water dat zorgt voor een magische en rustgevende sfeer. Het perfecte moment voor een vaartocht op de sup. Op vrijdagavond hebben we een zeehond gezien in de baai en die hoop ik op de sup weer tegen te komen. Het water is helder, rimpelloos en vol pulserend voortbewegende kwallen. Helaas ontmoet ik geen zeehond, maar kan ik wel enorm genieten van de rust op het water.
Op dinsdag en woensdag waait er een straffe oostenwind dat flinke golven geeft in de baai. Gelukkig schijnt op dinsdag de hele dag de zon waardoor het met een winterjas, sjaal en muts goed uit te houden is buiten in de koude wind. Jan tuigt het kleinste surfzeil op dat hij mee heeft en kan twee dagen knallen. De golven zijn wel een uitdaging.
Op donderdag komt de wind uit het zuidoosten en voelt het buiten met 16 graden een stuk warmer aan. We rijden naar de Kabbelaarsbank op de Brouwersdam. De wind is net te weinig om lekker te kunnen planeren, het water is wel heerlijk vlak. Na een regenbui waag ik me aan een strandwandeling op het strand van Ouddorp. Over de Noordzee zie ik de volgende bui aankomen en schuil bij de tof ingerichte Natural High Beachclub met surfshop. Wat is de Brouwersdam toch een fijne locatie om te zijn.
Een week vertoeven aan het water was weer een feestje. We hebben het getroffen met het weer met regelmatig wind uit noordwestelijke richting, vele zonuren en zelfs een windstille dag om te suppen. Ik blijf me verwonderen over de aantrekkingskracht van water. Het geeft ontspanning, adrenaline en een constante staat van verwondering, precies zoals de Amerikaanse bioloog Wallace J. Nichols beschrijft in zijn boek Blue Mind.
