Kamperen & watersporten bij Sisikon aan de Urnersee
De verwarring begint in het voorjaar als we bij Camping Bucheli informeren of er in juli nog een kampeerplek beschikbaar is aan het meer. We hebben deze camping getipt gekregen van de Zwitser Michaël, een fanatieke windsurfer en wingfoiler die we hebben leren kennen in La Londe in Zuid-Frankrijk. ‘Seeplätze sind besetzt aber sie können einer mit Seesicht haben’ luidt het Duitse antwoord per email. Met hulp van zoon Jamie, die recent drie jaar Duits heeft gehad op de middelbare school, frissen we onze weggezakte kennis weer op. In het Duits is een meer een See en een zee een Meer. Een Nederlands-Duitse spraakverwarring van onze kant. We reserveren een kampeerplek met uitzicht op het meer, oftewel de Urnersee, in het hart van Zwitserland.
Sisikon
Bij aankomst op de camping in Sisikon glinstert het helderblauwe water van de Vierwaldstättersee ons tegemoet. We kijken uit op frisgroene berghellingen en imposante bergtoppen met eeuwige sneeuw. We kunnen onze ogen niet van het meer en de omliggende bergen afhouden, het is echt een prachtig plaatje. De zon staat hoog aan de hemel en er is geen boom te bekennen in de buurt van onze kampeerplek. We zoeken verkoeling onder de drie eikenbomen aan het meer waar een stevige bries waait. We maken kennis met Oliver, een atletisch gebouwde man, zongebruind en met een twinkeling in zijn ogen als hij over watersporten praat. De vergelijking is snel gemaakt, het kan bijna niet anders. Bij navraag blijkt het de jongere broer van Michaël te zijn. Oliver komt al jaren naar de Urnersee, het zuidelijke deel van de Vierwaldstättersee, waar dagelijks bij zonnig weer thermische wind langs de bergwanden geblazen wordt. Als het zonnig is en de wind uit het noorden komt maken we volgens Oliver de meeste kans op voldoende wind voor windsurfen.
Urnersee
In twaalf dagen kamperen aan de Urnersee zien we alle weertypen voorbij komen. Zo zijn de eerste dagen zonnig en is er redelijk veel wind. In de ochtend is het meer spiegelglad, ideaal voor suppen. Zodra Oliver in beweging komt is het tijd om het surfzeil op te tuigen, meestal rond het middaguur. De wind blaast dan tot een uurtje of vier in de middag. Op dinsdagavond knipperen de waarschuwingslichten aan de overzijde van het meer hysterisch negentig keer per minuut, het signaal dat er een storm in aantocht is. Een onstuimige, bloedhete wind komt aanwaaien over het meer. De hele nacht wisselen onweer- en fikse regenbuien elkaar af. In de ochtend wordt de laagstaande bewolking als een vederlicht veertje voor de bergwand voorbij geblazen en zijn de hoge bergtoppen met eeuwige sneeuw weer zichtbaar. Op zaterdag maken we wederom kennis met de föhn, die zijn naam eer aan doet. De hele dag waait er een super harde en warme wind, met een extreem lage luchtvochtigheid waar we niet tegenop kunnen drinken.
Tellskapelle
De luide hoorn van de stoomboot schalt over het meer voordat hij aanlegt bij de steiger in Sisikon en verder vaart naar de volgende halte Tellsplatte. Aangezien we zin hebben in een wandeling besluiten we in plaats van de historische stoomboot de Weg der Schweiz te volgen van Sisikon naar Tellskapelle. In de ochtend staat de bosrijke bergwand aan de oostzijde van het meer nog in de schaduw wat zorgt voor de nodige verkoeling. Vandaag is het met 27 graden sowieso iets koeler dan de afgelopen dagen toen het kwik opliep tot 32 graden. De drie kilometer lange wandelroute gaat langs steile rotswanden, door bosrijk gebied met groene varens en volgt het azuurblauwe water van het meer, dat elk moment van de dag een beetje anders kleurt. Talrijke kleine padden en salamanders schieten voor onze voeten weg. Bij de aanlegsteiger van de boot in Tellsplatte stuiten we op restaurant Seebeizli met terras aan het meer. We zoeken een plek in de schaduw voor koffie, ijsthee en huisgemaakte Linzentorte.
De wandeling eindigt bij de Tellskapelle dat een belangrijke plaats heeft in de ontstaansmythe van Zwitserland. De fresco’s in de kapel vertellen de legende van de kruisboogschutter Wilhelm Tell die het aan de stok krijgt met landvoogd Gessler en gevangen wordt genomen. Tijdens een boottocht over de Vierwaldstättersee steekt er een storm op, springt Wilhelm van de boot en ontsnapt op deze manier aan de landvoogd. Op de plek van de ontsnapping is de Tellskapelle gebouwd. Het verhaal gaat verder met Wilhelm die wraak neemt en de landvoogd met zijn pijl en boog te lijf gaat bij Küssnacht. De gebeurtenis zou onderdeel zijn van het verzet van drie Zwitserse kantons tegen de Habsburgse overheersing. Het blijft een mysterie of het echt gebeurd is, wat een bezoek aan de Tellskapelle des te meer raadselachtig maakt.
