Cotentin: het westelijk schiereiland van Normandië

Zodra ik het zomerhuisje binnenloop in Saint-Germain-sur-Ay valt mijn oog op de kleurrijke kaft van een boek met de Franse titel Vol au-dessous du littoral du Cotentin de la Baye des Veys au Mont-Saint-Michel. Dit boek staat vol met mooie foto's vanuit de lucht van Jérôme Houyvet met tekst van Philippe Bertin. In het boek word je meegenomen op hun vlucht langs de prachtige kusten van Cotentin, het westelijk schiereiland van Normandië. Van de baai van Veys in het noord-oosten, tot de Mont-Saint-Michel in het zuid-westen. Al bladerend door het boek kan ik niet wachten om de kustlijn van de Cotentin te ontdekken met zijn witte zandstranden, azuurblauwe zee, donkere rotspartijen en groene duinen. Reis in deze fotoblog mee langs de westkust van Normandië van Cap de Carteret naar Granville.

Saint-Germain-sur-Ay-Plage

De eerste week van de vakantie verblijven we in een huisje in Saint-Germain-sur-Ay op 250 meter van het strand. Het is een zonnige week in juli met temperaturen rond de 25 graden, waarbij we elke avond worden getrakteerd op een zonsondergang. Vanaf het strand hebben we uitzicht op kanaaleiland Jersey. We zitten blijkbaar zo dichtbij dat ik op het Franse strand verwelkomd word met een sms bericht: ‘Welkom in het Verenigd Koninkrijk’.

Op loopafstand van het huisje is een inham waar de zee uitmondt in de rivier de Ay. Bij vloed loopt de inham vol en is het een heerlijk rustige, afgebakende plek om te zwemmen en door de duinen te wandelen. Op een handjevol lokale Fransen na heb je dit strand voor je alleen. Alle ruimte om een zonnige portretfoto te maken.

Cap de Carteret

Één van de mooiste stranden van Normandië vind je bij Cap de Carteret. De panoramafoto bovenaan deze blog spreekt boekdelen. Hier sta ik op de Kaap van Carteret te genieten van de diversiteit van de natuur, het prachtige kleurenpalet om mij heen en de stralende zon die mijn huid verwarmt. De kaap bij de vuurtoren is het beste startpunt voor een uitzicht op de -aan de natuur overgelaten- stranden van Carteret, de azuurblauwe zee en de hoge, groene duinen van Hatainville. Vanaf Cap de Carteret volgen we het pad van de douaniers langs indrukwekkende zwarte rotskliffen en worden aangestaard door een nieuwsgierige berggeit.

Zodra we de hoek om lopen wacht een volgende verrassing. Het uitzicht op Plage de la Potinière, een weids zandstrand met witte zandbanken en een prachtige zee in verschillende tinten blauw. Wauw! We zien een eenzame kiter, die vast blij is met zijn zeeën van ruimte. Een pareltje om niet meer te vergeten.

Portbail

Na het avondeten wil mijn broertje Jitze ons graag trakteren op een ijsje. We rijden naar Portbail, een kleine havenplaats waar we onze zoektocht starten naar een ijssalon. We stappen uit de auto bij Église Notre-Dame, een charmant stenen kerkje met een bijzonder mooie ligging aan het water, dat aan een moerasgebied doet denken. De laagstaande zon doet het kleurrijke water mooi oplichten.

We wandelen verder naar de haven waar duidelijk wordt dat het op dit moment eb is. Hier wordt het grote verschil tussen de getijden in Normandië zichtbaar. De vissersboten en luxe jachten liggen op het droge, omgeven door zand en slik.

Bij eb lijkt ook het dagelijks leven in Portbail stil te liggen. De zeilschool ligt er verlaten bij. Gelukkig is het naastgelegen restaurant open. Helaas hebben ze geen ijsjes, maar bieden ze wel een drankje op het terras. We proosten op onze vakantie in het mooie Normandië.

Granville

Na een bezoek aan het eiland Mont Saint-Michel maken we op de terugweg een tussenstop bij Granville. Een stad gebouwd op rotsen met statige herenhuizen die het extra allure geven. Deze stad doet zijn naam zeker eer aan.

Terwijl de zon achter de wolken verdwijnt, parkeren we de auto in het oude stadsgedeelte op de vestingswallen en wandelen naar de vuurtoren met het uitzichtpunt ‘Pointe du Roc’. Wederom verwonderen we ons over de verschillende tinten blauw van de zee.

Groen en oranje gekleurd wier steekt mooi af tegen de zwarte rotsen. Mijn voorstelling van een maanlandschap.

We wandelen via de vuurtoren en het rotspunt verder met de weg mee en komen uit bij de haven van Granville. Het is eb, de boten liggen binnen een vierkante betonnen omheining op het droge op hun kant. We genieten van de serene rust na alle drukte bij de Mont Saint-Michel.

In een week tijd hebben we aardig wat stranden van de Cotentin kunnen bewonderen, waarbij het in de zomerse maand juli totaal niet druk was. Vanuit eerder genoemd fotoboek heb ik ook inspiratie opgedaan voor stranden met prachtige rotskliffen in het noorden van de Cotentin, zoals Nez de Jobourg en Cap de la Haque. Een goede reden om te blijven dromen en nog eens terug te keren naar de stranden van Normandië.