Zomer in de Franse Alpen
Een onverwachte start van de zomervakantie dit jaar. De ochtend van vertrek komt Jamie met keelpijn en verkoudheid zijn bed uit. Normaal geen probleem maar in 2020 ligt dat toch anders. Daar gaan onze plannen om op vrijdag te vertrekken naar de Franse Alpen. Prioriteit is Jamie zo snel mogelijk te laten testen op corona, zodat we bij een negatieve uitslag alsnog op vakantie kunnen. Met een ingepakte auto voor de deur en een lege koelkast is het thuis wachten op de uitslag. Twee dagen later komt het verlossende antwoord en krijgen we groen licht om te vertrekken. Het oorspronkelijke plan was een overnachting in Beaune met een kort bezoek aan deze stad met zijn mooie Hospice. Nu wordt het recht zo die gaat op zondag rijden om zo snel mogelijk bij het huis in Morzine aan te komen. Onderweg worden we getrakteerd op akkers met hooibalen, velden vol zonnebloemen en statige kerken en kathedralen die boven de Franse steden en dorpen uittorenen. De zon gaat onder en het wordt donker. Het laatste uur van de rit volgen we de ene haarspeldbocht na de andere wat verraadt dat we in de bergen zijn. Bij Le Chargeau trotseren we in het pikdonker een laatste steile helling omhoog waar een houten chalet voor ons opdoemt. Onze vakantie in de bergen is begonnen.
Morzine - Les Portes du Soleil
Na een goede nacht slaap worden we de volgende ochtend wakker in een wonderschoon bergachtige omgeving, waarbij de hellingen bezaaid zijn met bomen in verschillende tinten groen. Dit alles inclusief het geluid van een kabbelend riviertje op de achtergrond en vrolijk rinkelende koeienbellen. Morzine is onderdeel van het wintersportgebied Les Portes du Soleil dat zich uitstrekt tot in buurland Zwitserland. In de zomer zijn nog veel liften in werking dat mooie mogelijkheden biedt om de omgeving op hoogte te verkennen.
Pointe de Nyon
Vanaf het chalet kijken we uit op de toppen van een bergketen en zien we regelmatig een gondel omhoog gaan. Onze nieuwsgierigheid is gewekt. De volgende dag staan we om 10 uur ‘s ochtends gewapend met mondkapjes klaar bij de kabelbaan die ons naar het uitzichtpunt Pointe de Nyon zal brengen. De enthousiaste bediende van de kabelbaan houdt ons voor dat we bij helder weer de toppen van de Mont Blanc kunnen zien. Die willen we wel zien! Na een eerste etappe met de kabelbaan stappen we over op een stoeltjeslift. Hoe hoger we komen hoe weidser het uitzicht over het groene dal van Morzine en hoe meer kriebels ik voel in mijn onderbuik. Op 2019 meter hoogte stappen we uit de stoeltjeslift voor een laatste steile klim omhoog met onze eigen benenwagen. Het uitzicht op de top is adembenemend. De imposante bergtoppen met eeuwige sneeuw op de Zwitserse grens worden overtroffen door de Franse toppen van de Mont Blanc.
Downhillen bij Super Morzine en Les Gets
In het centrum van Morzine komen we de ene na de andere mountainbiker tegen, besmeurd met modder en zand en behangen met rug-, elleboog-, knie- en scheenbeschermers en een specifieke helm op het hoofd met kinbeschermer. De sportieve helden hangen hun fiets aan de gondel of stoeltjeslift, liften mee naar de top van de berg en dalen zo spectaculair mogelijk af. Wel de lusten van het afdalen, maar niet de lasten van het omhoog fietsen. Ik snap wel dat in Morzine downhillen de populaire sport in de zomer is. In het gebied van de Super Morzine en Les Gets worden de routes aangeduid in kleuren, met elk zijn eigen moeilijkheidsgraad. Hetzelfde principe als bij wintersport, van makkelijk naar moeilijk: groen, blauw, rood en zwart.
Als toeschouwer nemen we de Super Morzine cabine- en stoeltjeslift omhoog, met een schitterend uitzicht op het parcours van de downhillers. We genieten onderweg van allerlei stunts, salto’s en spectaculaire sprongen. Aangezien ik niet zo’n held ben op de fiets hou ik het bij toeschouwen. Jan, Roel en Froukje willen dit echter niet missen. Via Startline MTB in Morzine huren ze mountainbikes, zoeven een dag lang de berg af en komen gelukkig heelhuids en vol adrenaline aan het eind van de middag weer thuis.
Als afsluiter nemen we bij Les Gets de stoeltjeslift omhoog naar Les Chavannes, met wederom een uitdagend downhillparcours waar je overheen zweeft met de lift. Deze lift is een enkele reis. Aan jou de keuze om met de fiets de snelle afdaling in te zetten of in 60 minuten rustig naar beneden te wandelen. Onderweg kun je pauzeren voor een drankje, frites, burger of salade bij restaurant du Lac met als cadeau een mooi uitzicht op het naastgelegen Lac des Écoles. Aan het einde van de wandeling staan we bovenop een heuvel en kijken uit over het dorp Les Gets met zijn vele houten chalets en de zon die hoog aan de hemel staat. Ik ben nog nooit op wintersport geweest, maar kan me zo voorstellen dat dit uitzicht in de winter magnifiek is. Ik zie mezelf al staan bovenaan de skipiste. De laagstaande zon die de sneeuw om me heen doet glinsteren en de lichtjes die één voor één aangaan in de huizen in het dal van Les Gets. Tijd voor een warme chocolademelk met slagroom bij het haardvuur. De warme zomerzon op mijn huid haalt me terug naar het heden en laat me verlangen naar een koud biertje. Inmiddels heb ik ervaren dat de Franse Alpen in de zomer een prachtige bestemming zijn, met imposante bergketens, het vele groen, helderblauwe meren en behaaglijke temperaturen rond de 25 graden.
