Zilte zeelucht in Zeeland

In de zomervakantie drie weken kamperen in een de Waard stormtent in Zeeland is waar ik als kind mee opgegroeid ben. Met een volgepakte bolderkar gingen we dag in dag uit naar het strand van Burgh-Haamstede. Bij eb bouwden we een groot fort om vervolgens bij vloed in spanning af te wachten hoelang ons fort bestand zou zijn tegen de schuimende zee. Op het strand van Cadzand speurden we bij zonsopgang in alle vroegte de vloedlijn af op zoek naar haaientanden. De mooiste haaientand werd omgetoverd tot een hanger aan een halsketting, een tastbaar souvenir van de vakantie. Ik herinner me vooral zonnige zomers met een enkele dag regen, waarbij we ons op een regendag prima vermaakten met spelletjes in de tent.

In de zomer van 2021 besluiten we om dichtbij huis vakantie te vieren. Met de drie voorwaarden kamperen, watersporten en tennissen komen we uit bij camping de Schotsman aan het Veerse Meer in Zeeland. Hier hebben we ons uitstekend vermaakt met watersporten op het Veerse Meer, een bezoek aan de charmante stad Veere en lekker uitwaaien op het Banjaardstrand.

Watersporten op het Veerse Meer

We treffen het met een week zon en temperaturen rond de 25 graden. Perfect weer voor kamperen en een week buiten leven. Camping de Schotsman ligt direct aan het Veerse Meer en is met een zeilschool, surfschool en waterskibaan in de buurt een goede uitvalsbasis voor watersporters. De camping is vrij groot en afhankelijk van de kampeerplek is het even sjouwen met windsurfspullen naar het water. Een surfkar is geen overbodige luxe. Het meer wordt snel diep en er zwemmen behoorlijk wat kwallen. Deze zijn doorzichtig en hebben geen tentakels, waardoor ze ongevaarlijk zijn. Heel fris vind ik het er alleen niet uitzien. Stabiel zomerweer gaat in Nederland regelmatig gepaard met weinig wind. Het spiegelgladde water is dan ideaal om te suppen. Voor windsurfen vanaf de Schotsman is de windrichting west of zuidwest het meest gunstig.

De stadswallen van Veere

Vanaf de Schotsman hebben we goed zicht op de stad Veere aan de overzijde van het Veerse Meer. De Grote Kerk torent parmantig boven de stad uit en weerkaatst de zon tijdens het gouden uurtje terug het water over. De aanblik van de stad lonkt en zo rijden we de volgende dag met een nieuwsgierige blik naar Veere. We kunnen de auto gratis parkeren aan de Veerseweg, op de kruising met de Sandenburghlaan. Vanaf de Torenwal hebben we een eerste aanblik op het Veerse Meer waar net de veerdienst met de toepasselijke naam Rondje Pondje aanmeert. Mocht je Veere vanaf Kamperland via het water willen bereiken dat is dit ook een aangename vervoersoptie. Via de Campveerse toren op de hoek van de haven wandelen we naar De Schotse Huizen op de Kaai. Veere was in de 16e eeuw een machtige handelsstad, waarbij er driftig gehandeld werd in Schotse wol. Aan het einde van de 18e eeuw raakte de stad steeds meer in verval. Vanwege de aanleg van de Veerse Dam in het Veerse Gat verhuisde de vissersvloot in 1961 naar de Colijnsplaat. Vandaag de dag zie je vooral luxe jachten in de haven.

Vanaf de Kaai met zijn stijlvolle trapgevels steken we via een witte brug het water over en lopen door tot aan een houten steiger die je op eigen risico mag betreden. Een houten schip met bordeauxrode zeilen vaart voorbij. De vogels op de hoge meerpalen trekken zich niks aan van ons bezoek en kwetteren vrolijk verder. Vanaf de steiger gaat de wandeling verder over de hoge stadswallen die rond 1810 zijn aangelegd in opdracht van Napoleon, met als doel Veere te beschermen tegen een inval van de Engelsen. De Stenen Beer, een donkere doorgang met schietgaten, maakt onderdeel uit van deze vestingwerken en spreekt tot de verbeelding. Eenmaal boven de grond komen we uit achter de linie van verdedigingswerken en steken met een veilig gevoel met trekpond Veerse Veste het water over. We sluiten de middag af bij korenmolen De Koe, een iconisch beeld van Veere die naast de Grote Kerk vanaf een afstand goed zichtbaar is.

Uitwaaien op het Banjaardstrand

Met de kabbelende golven van de zee die mijn voeten kietelen, de zilte zeelucht die mijn neusgaten binnendringt en de lichte zeebries die mijn haren alle kanten opstuurt voel ik dat ik per minuut nieuwe energie krijg. Hier op het Banjaardstrand ervaar ik de echte zomerkriebels van Zeeland. In de verte wordt het brede zandstrand onderbroken door de Oosterscheldekering, onderdeel van de Deltawerken die Nederland moeten beschermen bij hoog water. Met elke stap komen de kolossale pijlers dichterbij. De zee is redelijk rustig en de waterstand lijkt goed op peil waardoor de schuiven tussen de pijlers omhoog staan en het water kan passeren. Na het bewonderen van dit ingenieuze staaltje techniek van dichtbij lopen we terug naar de strandopgang. Tevreden ploffen we neer op het terras van Strandpaviljoen de Banjaard voor koffie, taart en poffertjes. Onze week zomervakantie in Zeeland is compleet.